W kwartalniku Instytutu Jana Pawła II KUL „Ethos” (nr 1/105, 2014) , ukazał się mój artykuł pt. Dlaczego Justin Bieber, a nie święty Justyn? O świętości w kulturze postmodernistycznej. Staram się pokazać w nim, iż każda generacja potrzebuje swoich idoli i bohaterów oraz ludzi, którzy uosabiają swoim życiem cnoty i mogą stać się wzorcami do naśladowania. W świecie dwudziestego pierwszego wieku, charakteryzującym się gwałtownym rozwojem technologii, mediów oraz form komunikacji, tendencja ta nabrała szczególnego kształtu: tradycyjne sposoby przekazywania wartości i wzorców osobowych, jak rodzina, wspólnota społeczna, wspólnota religijna oraz szkoła zostały skutecznie wyparte przez postacie ze świata kultury masowej, określane jako gwiazdy, idole czy celebryci. Rodzice, przodkowie czy bohaterowie narodowi, a nawet święci nie stanowią już wzorców dla młodych ludzi w wieku od dziesięciu do dwudziestu pięciu lat, czyli w okresie życia szczególnie ważnym dla kształtowania się stabilnego światopoglądu. Ze względu na niezwykle silne oddziaływanie popkultury w roli tej zastępują ich postacie z jej świata. Upadek tradycyjnych autorytetów i obecna transformacja wartości są konsekwencjami dominacji konsumizmu jako stylu życia, który propagowany jest przez media. Generowane przez nie nawyki kulturowe są wzmacniane przez cywilizację informatyczną sprzyjającą pogłębianiu się postawy konsumizmu. Treści przekazywane przez media formują obecnie całe pokolenia ludzi, a konsumizm jako styl życia stał się kulturową normą w krajach cywilizacji zachodniej.

[gview file=”http://www.jacekgrzybowski.pl/PDF/Oswietosciwkulturze.pdf” save=”0″]