"Sowa Minerwy wylatuje o zmierzchu..."
G. W. F. Hegel, "Zasady filozofii prawa"

Działalność naukowa

Działalność naukowa

W swojej refleksji naukowej związanej z filozofią podejmuję badania w czterech obszarach: historii filozofii, filozofii kultury, filozofii polityki i filozofii religii.

Zakres moich prac naukowych związany jest z badaniem relacji jakie występują pomiędzy filozofią teoretyczną (metafizyka, historia filozofii) a filozofią praktyczną (filozofia kultury, filozofia religii, filozofia polityki, problematyka społeczna i etyczna). Tak zdefiniowany obszar badawczy realizowałem od początku swojej działalności naukowej (doktorat w 2004 roku, UKSW) poprzez publikację książek i artykułów naukowych, w pracach zbiorowych, pracach redagowanych, hasłach słownikowych i encyklopedycznych, recenzjach, tekstach popularyzatorskich, jak również poprzez pracę dydaktyczną i naukową na PWTW (od 2004 roku) i na UKSW w Sekcji filozofii bytu, Boga i religii w Katedrze Filozofii Kultury (od 2007 roku). Treści filozoficzne związane z działalnością naukową  upowszechniałem także podczas konferencji naukowych międzynarodowych i krajowych, w działalności dydaktycznej, w ramach audycji w pierwszym, drugim i czwartym programie Polskiego Radia oraz we współpracy z różnymi ośrodkami naukowymi.

W swoich badaniach naukowych nawiązuję głównie do dwóch tradycji filozoficznych: filozofii klasycznej opartej na metafizykach Arystotelesa, św. Tomasza z Akwinu i neoscholastyków XIX i XX wieku (J. Maritain, É. Gilson, J. Woroniecki, S. Swieżawski, M. A. Krąpiec,) i historyczno-filozoficznej szkoły prof. Stefana Swieżawskiego ujmującej historię filozofii jako refleksję metajęzykową ukazującą konsekwencje i wpływy idei, koncepcji i pojęć filozoficznych stworzonych w określonych epokach na aktualne problemy i zagadnienia współczesności.

Fundamenty cywilizacji Zachodu, wbrew współczesnym trendom, nie opierają się na paradygmacie technologii i ekonomii, ale na tym co zawsze ożywiało tę kulturę, a co Grecy nazwali théoria – widzenie rozumne, kontemplatywne.

Istnieje zatem coś takiego, co można określić jako podstawową powinność Uniwersytetu – wspólnoty wyrastającej z tradycji Akademii Platońskiej, arystotelesowskiego Lykejonu i średniowiecznego zasłuchania w słowa bakałarza na paryskim Wzgórzu św. Genowefy – powinność wychowywania studentów i profesorów do odpowiedzialnego uprawiania nauki, badawczej dociekliwości, uczciwości intelektualnej, a tym samym wierności prawdzie. Uniwersytet to miejsce, gdzie słucha się Myśli i współmyśli się z innymi, aby stworzyć przestrzeń debaty i poszukiwania.