Dziś nie robi na nas tak mocnego wrażenia wyrażenie Boża- Rodzicielka, Bogurodzica. Obecność tego słowa w polskiej chrześcijańskiej kulturze od samego jej początku – od tego średniowiecznego śpiewu naszych pra-ojców: „Bogurodzica Dziewica Bogiem sławiena Maryja” – sprawiła, że zadomowiliśmy i językowo i kulturowo to słowo zarówno w naszej społeczności jak i w naszej codzienności.

A przecież samo to sformułowanie: Boga-Rodzicielka, Matka Boga (gr. Theotókos) budziło tak ogromne spory i kontrowersje w czasie Soboru w Efezie w 431 roku. Jak mówią starożytni Doktorzy Kościoła: „wyznajemy, że Słowo Boże zrodzone z substancji Boga Ojca, przez przyjęcie ciała narodziło się z niewiasty według ciała. Dlatego Najświętszą Maryję Pannę nazywa się Matką Boga, nie ze względu na Bóstwo, ale ze względu na człowieczeństwo Osoby łączącej w sobie Bóstwo z człowieczeństwem.”

Nie przez przypadek w tradycji Kościoła wchodzimy w nowy rok, nowy czas, z Maryją, Dziewicą i Matką i przez Nią prosimy o Aronowe błogosławieństwo, by Pan nas strzegł, by rozpromienił nad nami swoje oblicze. Ona bowiem jest dla nas znakiem i dowodem na Bożą opiekę nad tymi, których uznaje za synów i dziedziców woli Bożej.